Lekcja życia, część 2

Alex westchnął. I tyle z mówienia o sobie. Jak zawsze.
– W porządku. – Wzruszył ramionami. – To nie tak, że jakoś szczególnie mnie on interesuje...

Impreza trwała w najlepsze i Alex długo nie posiedział na kolanach Nathana. Wkrótce ten zakręcił się obok jakichś swoich znajomych, w dłoniach studenta wylądował obiecany drink (i to różowy, co okropnie go zawstydziło) i on sam znalazł się nagle na kanapie wraz z wokalistą zespołu.
– Długo znacie się z Nathanem? – zapytał, żeby jakoś zacząć rozmowę, bo Liam wpatrywał się w niego tak długo i dziwnie, że trochę go to krępowało.

Liam zaśmiał się krótko i uniósł brwi; ten sposób zaczęcia rozmowy wydał mu się trochę śmieszny.
  — Tak. Od liceum — odpowiedział.
Patrzył na Alexa z nutką politowania. Przyglądał się co jakiś czas, jak chłopak klei się do Vedleya i zabiega o jego uwagę. Bawiło go to, chociaż Nathan zdawał się nie zauważać tego przesadnego zainteresowania i skupiał się na próbowaniu kolejnych alkoholi.
  — A wy? Długo się bzykacie?

Prawie zakrztusił się swoim drinkiem, gdy usłyszał pytanie Liama.
– Co? – wydusił, cały czerwony na twarzy. – Nie bzykamy się! – I, technicznie rzecz biorąc, była to prawda. Właściwie jego intymne kontakty z Nathanem można by policzyć na palcach jednej ręki. – A z-znamy się ze studiów. Prawie dwa lata.

Liam uśmiechnął się z wyraźnym powątpiewaniem i pokiwał krótko głową.
  — Ale chciałbyś?
Jego pytania były bezczelne, wulgarne. Nie był zbyt miły; sprawiał wrażenie aroganckiego i wrednego.
Nagle Alex poczuł, jak materac kanapy za nim ugina się, a kiedy się odwrócił, zobaczył nikogo innego jak Nathana, który wyglądał już na lekko wstawionego i trzymał w dłoni lufkę.
Objął Alexa w pasie i nachylił się do jego ucha.
  — Wyglądasz gorąco w tych ciuszkach — wymruczał, owiewając je gorącym oddechem, i podsunął młodzieńcowi lufkę pod nos.

– Nie twój interes – burknął, bo Liam wcale nie zrobił na nim dobrego wrażenia. Chyba nawet gorsze niż Louis.
Uśmiechnął się automatycznie, gdy poczuł za sobą Nathana. Oparł się o niego i wywrócił oczami, widząc jego lekko rozmyty wzrok, choć przeszył go dreszcz, kiedy usłyszał komplement. Miał nadzieję, że będzie mu się podobał. W końcu to dla niego tak się ubrał.
– Tylko trochę – mruknął i zaciągnął się, ale zaraz się rozkaszlał. – Za mocne...
Usłyszał śmiech z boku i zacisnął zęby. Ten Liam go wkurzał.

  — To zaciągaj się delikatniej… — mruknął Nathan. Wziął bucha i znów podał chłopcu lufkę, sunąc nosem po jego policzku.
Zaczynał się do niego kleić; w tym gronie Alex był jedynym chłopcem w jego typie, więc trudno było mu się dziwić.
Wszystko to najwyraźniej utwierdziło Liama w jego przekonaniu, bo uśmiechnął się ze znużeniem i odwrócił do reszty towarzystwa, włączając w ognistą dyskusję o instrumentach.
  — Z wyczuciem, Alex… To trochę jak z obciąganiem — wychrypiał i parsknął cicho. — No… ciągnij.
Odrobinę sennie nachylił się do jego szyi i zacisnął zęby na skrawku jego skóry. Zassał, by załagodzić ukłucie bólu, a dłonią pogładził chłopca czule z drugiej strony, tuż pod uchem.

– Cholera, Nathan! – syknął i skrzywił się, już wiedząc, że w tym miejscu będzie miał kolejną malinkę. Pomimo irytacji na te wampirze zapędy starszego chłopaka, coś ciepłego rozlało mu się w piersi – znów wracali do malinek i oznaczania. To musiał być dobry znak, prawda?
Zerknął na lufkę i pokręcił głową.
– Mógłbyś sobie darować takie idiotyczne porównania, wiesz? – Uniósł brew. – Koniec z ciągnięciem tego – wskazał na lufkę – i tego na dole też.

— Mhm, masz rację, czas przejść do czegoś lepszego — mruknął Nathan i wyszczerzył zęby w uśmiechu tuż przy delikatnej skórze. — Widziałem, że ostatnio bardzo ci się podobało, jęczałeś tak głośno, że słyszał cię chyba każdy w sąsiednich pokojach. Mała ladacznica, zapomniałeś na chwilę, że nie jesteśmy sami.
Zsunął dłoń na jego uda i rozchylił je lekko, by nieśpiesznie przesunąć palcami po nodze młodzieńca od kolana w stronę biodra.
  — Wiesz, bardzo chętnie to powtórzę, wsunę w ciebie palec, a potem drugi, będę je zginał, męczył cię i słuchał jak piszczysz z podniecenia, lizał cię po szyi, po sutkach, powiedz, tęskniłeś za moim językiem tam?
Mówił mu te świństwa do ucha gorącym szeptem, małym palcem już prawie dotykając jego kroku, ale zanim to się stało, zaczął wycofywać dłoń znów w stronę kolana.

– Jezu, Nathan, opanuj się! – jęknął, cały czerwony na twarzy. – Nie jesteśmy sami. – Kiedy zerknął w bok, niemal od razu dostrzegł kpiący wzrok Liama i jeszcze mocniej się zarumienił.
Nerwowym ruchem ściągnął dłoń Nathana ze swojego uda i odchrząknął. Te bezwstydne słowa, wypowiadane przez chłopaka, jednak zrobiły na nim wrażenie.
– Za wszystkim tęskniłem – wydusił i przesunął językiem po dolnej wardze. – Przecież widziałeś i czułeś ostatnio jak bardzo...
Alex cieszył się z tego, że Nathan jest tu z nim i tylko nim jest zainteresowany. Nawet nie przypuszczał, że mogło to wynikać z tego, że nie było wśród imprezowiczów nikogo innego w jego guście.

  — Och, skarbie, chodź do mnie, bliżej.
Oddał lufkę koledze i złapał Alexa za biodra, żeby przyciągnąć go na swoje uda. Gdy Alex zasiadł na nich okrakiem, Nathan chwycił go za pośladki i wyciągnął szyję, żeby sięgnąć do ust chłopca.
Pocałował go, a jego wargi smakowały alkoholem i nosiły na sobie posmak słodkawego dymu.
Tyłek Alexa w tych spodniach prezentował się po prostu obłędnie, były takie obcisłe, niemoralnie wręcz opinały tę kształtną dupcię; nie potrafił jej nie obmacywać i pewnie nawet gdyby wokół byli inni piękni chłopcy, i tak wybrałby właśnie tego, z tym rozkosznym tyłeczkiem, wyeksponowanym tak specjalnie dla niego.
  — Już mi stoi — wychrypiał w pocałunek. — Ale ty na mnie działasz, maleństwo, choć bliżej, tak, jeszcze bliżej.
Przyciągnął go na swojego kutasa, który wrzynał się boleśnie w spodnie, i westchnął w jego usta, przymykając powieki.

Alex oddał pocałunek, bo przecież nie mógłby inaczej, gdy usta Nathana zawsze wydawały mu się kuszące. Zamruczał też w jego wargi, gdy chłopak ścisnął jego tyłek, ale kiedy ten zaczął go obmacywać, a na dodatek student poczuł, że Nathanowi naprawdę stoi, odsunął się i spojrzał na niego poważniej.
– Nie jesteśmy sami – powtórzył, nawet jeśli miał ochotę uśmiechnąć się głupkowato, bo reakcje Vedleya były dokładnie tym, na czym mu zależało. – A chyba nie chcesz jeszcze stąd iść, co?
Miał wrażenie, że wszyscy się na nich gapią. Wolał się jednak nie odwracać i tego nie sprawdzać, żeby nie spalić się ze wstydu.

  — Możemy pójść do łazienki — zasugerował ochryple i pogładził młodzieńca po podbródku, obserwując go rozszerzonymi źrenicami.
Był rozgrzany i tak napalony, że pewnie byłby w stanie przelecieć Alexa wszędzie.
Zahaczył kciukiem o dolną wargę chłopca i utkwił w niej spojrzenie, oddychając dość ciężko.
  — Ej, Nat. Masz — odezwał się ktoś za plecami Alexa.
  — Mhm — mruknął Nathan i sięgnął po podany mu kieliszek wódki. Opróżnił go w jednym łyku i poklepał lekko młodzieńca w biodro. — Chodź. Nie pożałujesz.

– Nie dam cię się przelecieć w klubowym kiblu – oznajmił od razu i aż uniósł brew na tę propozycję. Dość długo strzegł swojego tyłka, z Marcusem rzadko robili to właśnie w ten sposób i nie zamierzał przeżyć swojego "pierwszego razu" z Nathanem w jakiejś obskurnej łazience. Ten powinien to wiedzieć, bo przecież znał go nie od dziś.
Alex widział jednak, jak bardzo chłopak jest napalony. To było zaskakujące, ale też rozczulające.
Zsunął się z jego ud i złapał go za dłoń.
– Chodź – mruknął. – Dostaniesz coś innego.

  — Tony. — Nathan podniósł się, zaciskając palce na dłoni chłopca. — Daj mi klucze.
  — Co ty, chcesz jechać w takim stanie? — zapytał z niepokojem kumpel Nathana, podnosząc się z miejsca.
  — Nie, zaraz wrócę.
  — Ach.
Nathan uśmiechnął się i wziął z jego wyciągniętej ręki klucze, po czym objął Alexa w pasie.
  — A wy dokąd? — rzucił ktoś.
  — Zaraz wracamy.
  — Bzykać się idą — skomentował Liam i zaśmiał się głośno, ale nikt tutaj nie miał z tym problemu.
Nathan wyprowadził chłopca na korytarz, a potem do głównej sali klubu, w której wciąż trwała impreza, ale ludzi było już znacznie mniej.
Nathan wyprowadził Alexa na zewnątrz i skierował się na parking, szybkim krokiem, bo chciał już go dopaść, rozebrać, mieć.
Światła zaparkowanego ustronnie wozu zamigały, gdy użył pilota.

Alex dał mu się wyciągnąć z klubu, nie komentując przy tym tego, co krzyknął za nimi Liam (nie miał pojęcia, jak Nathan znajdował tak beznadziejnych kumpli), a kiedy spojrzał na samochód, aż się zatrzymał.
– Chyba sobie żartujesz – wydusił.
Ale Nathan nie żartował. Otworzył drzwi, wciągnął go do samochodu i po prostu się na niego rzucił, nie przejmując się tym, że auto – bądź co bądź – znajdowało się na parkingu, w miejscu publicznym.
– Och! – Alex pisnął i pospiesznie oddał pocałunek, ponownie wsuwając się na jego uda. On też stawał się coraz bardziej napalony.

Zatrzasnął drzwi i zawisł nad Alexem, który położył się na tylnym siedzeniu. Ulokował się między jego udami i otarł się o niego, obcałowując jego szyję.
Znów podniecenie okazało się na tyle wielkie, że żaden z nich nie pomyślał o przygotowaniach. Po prostu rzucili się na siebie jak zwierzęta, zwłaszcza Nathan, który w dodatku warczał i mruczał jak duży kot.
Dysząc ciężko, wyprostował się nagle, przysiadł na swoich udach i chwycił Alexa za nogi, by zadrzeć jego pupę do góry.
I cóż z tego, że kryły ją spodnie? Zaczął lizać jego dziurkę przez warstwę czarnej sztucznej skóry, mrucząc z przyjemności i wciskając nos w miejsce tuż pod jądrami.
Alex z pewnością czuł, jak chętnie twardy język przebiłby się przez materiał, gdyby tylko mógł, i zagłębił w jego dziurce.

– Nathan, musisz... – zaczął słabo i jęknął, też już cały rozpalony. – Musisz przestać, bo... bo jak ja później wyjdę w takich spodniach...?
Był zdumiony tym, jak bardzo Vedley był na niego napalony; jak dziko się zachowywał. Jeszcze nie widział go w takim stanie. Było to oszałamiające.
– Chodź tu... – mruknął i złapał go za ramiona, by znów przyciągnąć go do siebie i pocałować. Poruszył się przy tym pod nim, by otrzeć się o niego całym ciałem.
Samochód może był czystszym miejscem, ale na pewno nie na tyle komfortowym, by pozbywać się ciuchów – szczególnie tak obcisłych ciuchów, jakie miał na sobie Alex.

  — Przestań myśleć o takich rzeczach… Powiedz… Pragniesz tego?
Wpił się w jego szyję i sięgnął dłonią do miejsca, które przed chwilą lizał. Potarł je palcami, które prześliznęły się po mokrej powierzchni, i wypuścił gorące powietrze na wrażliwą skórę chłopca.
Zostawi mu mnóstwo malinek na wspomnienie tej nocy, o tak.
  — Zdejmij spodnie — sapnął. — Chcę zająć się twoją ciasną szparką.

Wsunął palce w jego krótkie włosy i westchnął, kiedy poczuł, jak Nathan ssie kolejne miejsce na jego skórze. To było absurdalnie podniecające uczucie.
– Przecież wiesz, że tak – szepnął. – Wiesz, że cię pragnę. Od dawna.
Kiwnął głową i sięgnął do swoich spodni, ale zdjęcie ich okazało się sporym wyzwaniem.
– Pomóż mi – wymamrotał.
Nie myślał przy tym, że z nikim innym nie zdobyłby się na seks w takim miejscu, ani że samochód wcale nie był znacznie lepszy od łazienki w klubie. Myślał tylko o Nathanie i o tym, jak bardzo go pragnie.

Pomógł mu w ściągnięciu spodni, choć było to trudne, bo przykleiły się do spoconego ciała chłopca. Po dłuższej walce, z przerwami na krótkie wybuchy ochrypłego śmiechu, udało mu się pozbyć ich i rzucić je gdzieś na przednie siedzenie.
Majteczki nie były już tak uciążliwe. Tylko całe mokre, od podniecenia Alexa i jego potu.
Zsunął je do połowy zadartych lekko ud, na tyle, na ile pozwalała odległość dzieląca ich ciała, i sięgnął ręką miedzy szczupłe nogi.
Zebrał wydzielinę z naprężonego członka, przeciągając po nim palcami, a potem sięgnął niżej i nakrył wrażliwą dziurkę palcami.
Wtulił twarz w szyję Alexa i podgryzał go, masując zwarty krąg mięśni. Gdzieś w kieszeni miał małą tubkę wazeliny, ale na razie nie potrzebował jej aż tak, by przerywać chwile rozkoszy na rzecz poszukiwań.

Objął go ramionami i podciągnął mu trochę koszulkę, chcąc dostać się do jego skóry, ale w tej pozycji nie było to za bardzo możliwe. Mógł tylko leżeć, wciskać się w jego ciało i czerpać przyjemność z jego ruchów. Był całkowicie zdany na jego łaskę.
– Masz... – zaczął, ale musiał przerwać, żeby wziąć głębszy wdech, gdy Nathan postanowił w końcu wsunąć do jego wnętrze jeden palec. – Masz jakieś nawilżenie?
Był tak wrażliwy w tamtym miejscu, że reagował bardzo silnie i... głośno, o czym Vedley miał wkrótce znów się przekonać.

  — Gdzieś będę… miał.
Oparł czoło o jego ramię i dyszał na wrażliwą skórę chłopca, poruszając palcem w jego dziurce. Alex sam się nadstawiał, chciał więcej, i Vedley też, dlatego wysunął palec i wyprostował się na chwilę, żeby przetrzepać pośpiesznie kieszenie.
Chwilę zajęło, nim znalazł to, czego szukał. Wycisnął wazelinę na dłoń i rozsmarował. Znów sięgnął w dół, popatrzył młodzieńcowi w oczy, nachylając się nad nim, i naparł na niego, z mlaśnięciem zatapiając w nim dwa palce aż po nasadę. Weszły gładko, a ciasne wnętrze od razu otuliło je swoim gorącem. Zaczął je rozciągać, poruszając palcami na boki, obracając je, naśladując ruch nożyczek.
Kciukiem napierał w tym czasie na punkt między jądrami a odbytem, dodatkowo stymulując prostatę.

Alex już czuł się rozgrzany i gotowy. Pojękiwał w jego ramię i wyginał się pod nim na tyle, na ile pozwalało mu ciało Nathana, który górował nad nim i przytłaczał go swoją potężną sylwetką.
– Zdejmij – wymamrotał, po raz kolejny ciągnąc za jego koszulkę. Chciał w końcu dotknąć tej rozpalonej skóry, a wciąż nie dostał takiej możliwości.
Nie myślał w ogóle o tym, że znajdują się na parkingu i prawdopodobnie może ich zobaczyć każdy, kto wyjdzie z klubu i skieruje się na parking, żeby zapalić lub porozmawiać. Myślał tylko o Nathanie i o tym, jak bardzo go pragnie. Tylko przy nim bywał taki lekkomyślny.
– Chcę cię już... – wydusił.

  — Ja też cię chcę — sapnął do małego uszka i wysunął z niego palce. — Kurewsko mnie podniecasz. Wypnij się. Daj tu nogi.
Zarzucił sobie jego łydki na barki i rozerwał zębami wyciągniętą wcześniej paczuszkę z prezerwatywą. Wypluł papierek, wyjął gumkę i naciągnął ją, a potem niecierpliwie nawilżył się wazeliną, patrząc w dół.
Gdy już jego okryty prezerwatywą kutas lśnił od bezwonnego nawilżenia, przytknął go do dziurki i westchnął.
  — Masz taką ciasną cipkę.
Ścisnął zębami skórę ramienia chłopca i wypchnął lekko biodra, napierając na niechętnie rozstępujące się mięśnie.
Alex jęknął głośno, przecież tak długo na to czekał. Nathan sapnął, a zaraz potem też jęknął, gdy rozpalona dziurka połknęła główkę jego męskości.
Och, kurwa, tak.
Zadarł głowę, złapał Alexa za podbródek, zmusił go do otwarcia ust i przelizał go gwałtownie, wciskając się powoli dalej.
Czuł każde napięcie w ciele młodzieńca. Nigdy jeszcze nie byli tak blisko.

Nawet nie udało mu się zaprotestować przed takim nazywaniem jego najintymniejszego miejsca, bo Nathan nie tylko wcisnął się w niego swoim członkiem, ale wepchnął mu też język do ust, skutecznie go uciszając.
Odpowiedział ochoczo na pocałunek, marszcząc delikatnie brwi, bo uczucie rozciągania nie należało do najprzyjemniejszych. Wciąż się do niego przyzwyczajał. Mimo to czuł się doskonale – nigdy wcześniej nie był tak blisko z tym chłopakiem i jeśli wcześniej mógł mieć wątpliwości co do swojej decyzji z zerwaniem, tak teraz całkowicie się ich pozbył. Czekał na to od dawna.
– Tak – jęknął, gdy na chwilę oderwali się od siebie, i przymknął oczy, czując go każdą częścią siebie. – Jesteś cudowny, Nathan. Idealny.