Omega

o Omega

Świat ludzi podzielony jest na trzy kategorię. Alfy, bety i niezwykle rzadkie omegi.
Alfy to osoby o silnych osobowościach, odnoszące sukcesy w życiu zawodowym... Ale mający problem z miłością. Każdy Alfa do pełni szczęścia potrzebuje omegii, tyle tylko na jednego omege przypada 30 alf. Dlatego są oni tak cenni, że każdy alfa pragnie mieć swojego omegę.
Bety to zwykli, szarzy ludzie nie mający takich problemów jak Alfy. Oni łączą się w pary na całe życie między sobą albo zabawiaja się z alfami.

Seme to alfa mający sieć hoteli, do którego pewnego dnia wpada przestraszony omega próbojący schować się przed innymi alfami. Dla uke świat się zawalił, bo okazało się że wcale nie jest tak jak swoi rodzice beta a.. Omega.
Czy wchodząc do hotelu Alfy wpadł w paszczę lwa?

Zrobiło mu się gorąco.
Zupełnie jakby trawiła go jakąś gorączka, mimo że jeszcze sekundę temu czuł się super zdrowy.
Jęknął cicho i powachlował się zeszytem... I to był błąd.
Loki pierwszy poczuł słodki zapach. Na początku myślał że, ktoś przyniósł ciasto.. Ale chwilę potem zrozumiał, że to on.
Zesztywniał i niepewnie rozejrzał się dookoła. W jego grupie były tylko dwie Alfy, ale już zaczynały się one niespokojnie kręcić i rozglądać po sali.
Bety siedziały niewzruszone, tak samo senne i znudzone jak codziennie. W końcu zajęcia z chemii nie były specjalnie fascynujące.
Blondyn pobierał swoje rzeczy i starał się niepozronie wyslizgnąć z ławki. Cicho, szybko i zgrabnie...
- A ty gdzie, Carter?
Az mu serce stanęło. Dwie Alfy stanęły przed nim z prędkością światła i wyglodniałe wpatrywały się w niego z nieurywana fascynacją.
Cholera. Nie możliwe. Nie ma kurwa opcji, że jest omega! Przecież jego rodzice to bety...!
Udało mu się uciec tylko dlatego, że dwóch rywali zaczęło się kłócić do kogo należy.
Potem było jeszcze gorzej, bo gdy znalazł się na otwartej przestrzeni jego słodki zapach szybko się rozprzestrzenił i ściągnął nowe Alfy.
Jeszcze nigdy w życiu nie biegł tak szybko i nie był taki spanikowany.
By uciec przed gromada napalonych alf wbiegł do luksusowego hotelu, który mijał każdego dnia w drodze na uczelnię. Miał nadzieję, że ochrona nie wpuści takiego tłumu.
Może uda mu się schować gdzieś w łazience...?
Jęknął, gdy uderzył w coś twardego, ciepłego i umięśnionego.
- Przepraszam.. - pisnął zdyszany zerkając na osobnika, który stanął mu na drodze.

Młodzieniec wpadł na masywnego ochroniarza, który natychmiast chwycił go za ramię i przytrzymał.
  — Co to ma znaczyć? ― zapytał ostro, marszcząc brwi; chłopak nie wyglądał jak gość hotelowy, bardziej jak gówniarz, któremu zachciało się wygłupów z kolegami. ― To nie jest miejsce dla…
Nagle urwał; jego duże nozdrza rozszerzyły się przy wdechu, a dłoń zacisnęła mocniej na szczupłym ramieniu.
  — Co do…
O ile nie myliły go zmysły, miał do czynienia z omegą.
I, o ile nie mylił go wzrok, miał do czynienia z samcem. Słyszał o takich mutacjach, ale nigdy jeszcze takiej nie widział. Omegi praktycznie zawsze rodziły się kobietami, tak jak alfy były mężczyznami.
Cóż to więc za dziki wyjątek? I czy jeszcze bezpański? Trzeba będzie to bezzwłocznie sprawdzić.
Duże wargi mężczyzny wykrzywiły się powoli w szerokim uśmiechu. Miał już swoją omegę, która na szczęście nie miała ptaszka, ale... szefowi spodoba się to znalezisko. Ciekawe, ile mu za nie zapłaci? Niewiele osób wiedziało, że oprócz sieci luksusowych hoteli pan Grotts prowadził też burdele, a do tych przybywali ludzie skłonni zapłacić bardzo dużo za taki ewenement.
  — Co się stało, maluszku? ― zmienił nagle ton i podniósł spojrzenie na znajdujące się ponad ramieniem chłopca przeszklone drzwi. A za nimi stali oni; czterech amantów chętnych na to już niemal rozpalone rują ciało, nieprzejętych zupełnie tym, że nie należy do kobiety. Co za szczęście. ― Och. Biedactwo. Chcą cię rozszarpać?  Jak mogą… Chodź. Zapraszam. Przechowamy cię.

Chłopak obejrzał się nerwowo przez ramię, w stronę gdzie spoglądał masywny mężczyzna.
Do czterech próbujacych wejść do hotelu mężczyzn, szybko dołączyło kolejnych dwóch.
Jęknął cicho na ten widok i spiął widocznie.
Na jego czole pojawiły się pierwsze krople potu a policzki, zaróżowiły się uroczo.
Loki był wyraźnie zszokowany i ciężko było mu zebrać myśli, to co się właśnie działo nie mieściło mu się w głowie. On.. Omega?
To przecież nie było możliwe!
- Mogę gdzieś się tu schować i poczekać aż sobie pójdą?- spytał kręcąc się nerwowo z nogi na nogę. Gdyby go nie trzymał pewnie dalej by uciekał.

  — Biedactwo. Jak masz na imię? — zapytał ochroniarz. Odpowiedź chyba go ucieszyła. — Zapraszam ― powtórzył, uśmiechając się złowieszczo, i poprowadził chłopca w stronę drzwi z napisem „pomieszczenie gospodarcze”.
Zamknął młodzieńca w środku i przekręcił klucz. A kiedy już był pewien, że omega nie może mu uciec, zadzwonił do swojego szefa.
Na połączenie przyszło mu czekać dość długo. Grottsowi raczej się nie śpieszyło.
  — Cześć, szefie. Mówi Leon. Właśnie złapałem omegę.
  — …no i?
  — Wygląda na bezpańskiego.
  — Bezpańskiego?
  — To chyba chłopiec. Bardzo młody.
Po drugiej stronie na chwilę zapadła cisza.
  — Jesteś tego pewien?
  — Nie zaglądałem mu w majty, ale ma na imię Loki. To męskie imię. Głos też ma męski.
  — Jesteś pewien, że jest omegą?
  — Szefie, zaraz będzie w rui, węch mnie nie myli.
  — Zaraz przyślę tam kogoś. Przywieziecie go mi.
  — Tak jest, szefie. Czekamy. — Henry rozłączył się, zadowolony, i zatarł ręce.
Nieszczególnie współczuł omedze, bo nie był tego nauczony; traktował chłopaka tak, jak omegi traktowało społeczeństwo. Własność państwowa, którą można wykupić; pozbawione praw ludzkich suki do rozpłodu. Słabsze, gorsze, głupsze. Czasem rzeczy szanowano bardziej niż omegi. Niby były cenne, ale nikt nie chciał mieć takiej w rodzinie. Byłoby to wstydem.

Kiedy zatrzasnęły się za nim drzwi, zrozumiał że wpakował się w niezłe tarapaty.
- Hey! Nie zamykaj mnie tu! - krzyknął jakby to miało coś zmienić. Zagryzł wargę niemal do krwi i rozejrzał się rozpaczliwie po małym pomieszczeniu.
Stąd nie ma ucieczki.
Usiadł na krześle i schował głowę w ramionach, japierdole. Naprawdę pachnął jak jakieś ciasto.
- Kurwa.... - jęknął do siebie bujając się nerwowo na boki
Jak to możliwe, że jest omega? Przecież nie jest kobietą! Czy ktoś może mu to wytłumaczyć? Bo.. Chyba nie oznacza to, że może rodzić dzieci, co?
- o maaatko... - kolejny spanikowany pisk wydostał się z jego krztałtnych warg.
I pewnie tak by jeszcze panikował i użalał się nad sobą dłużej, ale drzwi zostały otwartę.
- Pójdziesz ze mną. - Usłyszał krótki rozkaz.
- Gdzie? - spytał od razu blondyn, bo tym razem nie zamierzał dać się zamknąć.