it's inappropriate, my darling

To było dla Luli trochę przytłaczające; naprawdę nie spodziewała się trafić na tak stereotypową prywatkę i nie do końca potrafiła odnaleźć się w tej sytuacji. Z przerażeniem pomieszanym z podekscytowaniem wiodła wzrokiem po kolejnych kątach pomieszczenia, w którym się znajdowali, rzeczywiście nie zwracając uwagi na ilość alkoholu, którą Tom wlewał do jej drinka.
— Proszę — usłyszała i odwróciła głowę w kierunku nowopoznanego kolegi. — Słodki drink dla słodkiej… chyba nie poznałem jeszcze twojego imienia?
Louise otworzyła nieco szerzej oczy, rumieniąc się odrobinę i ganiąc się w myślach.
— Lulu — powiedziała, wyciągając rękę, ale Tom zamiast ją uścisnąć, wsunął jej w dłoń drinka i sam jeszcze przez chwilę go nie puszczał.
— Lulu — powtórzył za nią, wbijając w nią swój natarczywy wzrok. — Lulu. Ładne imię. Ja jestem Tom — przedstawił się, nie odwracając od niej spojrzenia.
Lu nie wytrzymała tego intensywnego, przeszywającego ją wskroś doświadczenia i spojrzała nieco w bok, za głowę Toma. Ten zaś uśmiechnął się jeszcze szerzej i nachylił się, by ucałować ją w policzek.
Skóra Lu płonęła żywym ogniem i odsunęła się prędko, zaskoczona. Tym razem Tom puścił jej dłoń i drinka, powoli przenosząc spojrzenie z rozemocjonowanej nastolatki na jej kolorowowłosą koleżankę.
— Dla ciebie też, piękna — powiedział, choć nie brzmiał przy tym już tak miło, a i uśmiech wydawał się nieco mniej szczery. Tom bardzo chętnie pozbyłby się z towarzystwa Etty i jej świty, ale robił dobrą minę do złej gry.
Tymczasem Lula, wciąż w szoku po niespodziewanym kontakcie, który mocno ją onieśmielił, zamoczyła usta w drinku. Był słodki i nie smakował w ogóle alkoholem, czego nieco się obawiała. Gdy Tom zajęty był podawaniem drinka Margaretcie, Lula odwróciła się do Alison i szepnęła konspiracyjnie:
— Obowiązuje jakaś składka na alkohole?

Musiała przyznać, że sama by się zakochała, widząc, jak Lu tak cudownie się rumieni i ucieka wzrokiem, jakby była bohaterką romantycznej komedii i znajdowała się na wystawnym, XVIII-wiecznym balu, a nie imprezie z tanim alkoholem i chipsami. Było w tym coś nieziemskiego, aż się chciało ją pocałować prosto w usta, by zobaczyć, jak gładkie policzki czerwienią się jeszcze bardziej. Byłaby nawet skłonna pogratulować Tomowi doskonałego startu, ale wolała tylko jeszcze odrobinę go podręczyć, dlatego, przyjmując drinka, wolną dłonią złapała go za nadgarstek.
— A gdzie mój całus? — Zapytała z tyleż samo podłym, co wesołym uśmiechem i nadstawiła niecierpliwie policzek.
Alison w tym czasie zerknęła na dziewczynę i lekko wzruszyła ramionami.
— Wątpię, żeby Etta płaciła składkowe — Alison puściła Lulu oczko i wpatrzyła się w jednego z chłopców, który wyraźnie jej się spodobał, choć nawet tego nie zauważył, zbyt zaangażowany w grę w rzutki. Właśnie trafił w sam środek i popisywał się radośnie przed pozostałymi kolegami.
W tym czasie Tom spełnił życzenie Etty, na sekundę ledwie muskając jej policzek ustami.
— Słodziak — potargała niesforne kudły sportowca, a potem zerknęła na Emmę. — Nie rób takiej miny, Em — mruknęła, widząc jej niezadowolenie, a następnie zwróciła się do Lulu. — To jak, koteńku? To twoja pierwsza impreza tutaj, powiedz, co byś chciała zrobić?
— Może potańczymy? — Tom wyraźnie nie zamierzał się łatwo poddać. Natychmiast przejął pałeczkę i znów zwrócił się do Louise, jakby pozostałych dziewczyn wcale tu nie było. — Nauczę cię, jak się tańczy na kampusie.

Lulu naprawdę była po raz pierwszy w sytuacji, gdzie takie rzeczy były… normalne. Owszem, to nie tak, że uważała całowanie się na powitanie z mężczyzną za coś złego – przecież widziała to już wiele razy, czy jeszcze w liceum, pośród popularnych dziewczyn i sportowców, czy w filmach… ale ona, no właśnie, nigdy nie była popularną dziewczyną. Nigdy nie należała do tego grona i to wszystko, swobodne rozmowy, przelotne pocałunki, muskanie się dłońmi, to było dla niej coś nowego i… no przecież, nie mogła tego ukryć, ekscytującego.
Wcale nie chciała teraz znajdować sobie chłopaka i w ogóle, przecież dopiero co zaczynała studia i powinna się skupić na nauce, ale chyba mogła z tego trochę pokorzystać? Ta uwaga, którą Tom jej poświęcał, to było coś, czego Lula nigdy nie miała, co zawsze obserwowała z drobną zazdrością i teraz, gdy chociaż część tego skapnęła na nią… och, czuła się doskonale.
Jakby w bajce.
Jednocześnie nieco się wstydziła i ekscytowała, ale słodki drink w dłoni i uśmiechająca się Etta dodawały jej nieco pewności siebie. Dlatego też uśmiechnęła się nieśmiało do Toma, patrząc na niego spod wachlarza długich rzęs.
— To na kampusie tańczy się w jakiś inny sposób, niż gdzieś indziej? — zapytała nieśmiało. Może nie był to jakiś szczególnie wysublimowany flirt, ale na pewno najwięcej, na co było ją stać. — Macie ochotę potańczyć? — Obróciła się na koleżanki, sącząc słodkiego drinka przez słomkę.

Towarzystwo Etty w istocie było biletem wstępu do towarzyskiego nieba pełnego fałszywych cudów, w którym jednak łatwo było się zatracić. Dziewczyna z radością obserwowała, jak jej malutki kwiatuszek zakwita i z niebytu z pięknym rumieńcem i figlarnym uśmiechem, dla którego chłopcy oszaleją, wkracza na scenę w blasku fleszy, by odegrać główną rolę w tej tragikomedii. Ponownie napiła się drinka, zyskując przekonanie, że zdecydowanie przesadziła z ilością soku.
— Ja nie czuję się najlepiej — Em wykorzystała okazję, by szybko wycofać się z towarzystwa. Widać gry Etty nieszczególnie ją bawiły, dlatego wybrała sobie miejsce przy ścianie, obok równie pozbawionej ochoty do zabawy panny. Zderzyła się swoim piwem z jej butelką i wzniosły toast, którego jednak nikt z obecnych w grupie nie mógł usłyszeć.
— Jasne — Alison natomiast w wycieczce na prowizoryczny parkiet wyczuła możliwość zwrócenia na siebie uwagi przystojniaka siedzącego w fotelu.
Etta zdecydowała się jedynie na oszczędne skinienie głowy, pozwalając Tommy’emu na moment zabawy. Chłopak zamierzał go widać dobrze wykorzystać, ponieważ natychmiast ruszył na parkiet, prowadząc za sobą Lulu.
Nie zadowolił się miejscem na uboczu. Porwał ją w sam środek tłumu, a jednak z jego dłoni znalazła się na biodrze dziewczyny.
— Zaraz wszystkiego cię nauczę — musiał się pochylić i zbliżyć do Lulu, aby ta mogła usłyszeć słowa pośród dudniącej wokół nich muzyki. — Tutaj dziewczyny tańczą tak, żeby każdemu… każdy facet nie mógł oderwać od nich wzroku. Dla ciebie to nie będzie nic trudnego.
Lekki, ale stanowczym gestem spróbował zmusić swoją partnerkę do kręcenia biodrami w rytm prostej, powtarzalnej melodii, nie odrywając spojrzenia od jej oczu, co tylko czyniło sytuację bardziej krępującą.